Dag 1 Alkmaar NL – Edirne TUR

::: Reis loopt gesmeerd. We zijn met in totaal 12 uur uit en thuis. Edirne is een mooie provinciestad in het Europese gedeelte om rustig te acclimatiseren. Aan te bevelen.



Vroeg uit de veren. Even voor vijf uur gaat de wekker. In de kleren, de rugzak staat al klaar. We gaan ’n kwartiertje eerder naar Schiphol vanwege de verwachte drukte. Deze valt erg mee, er is zelfs geen rij voor de balie.
Tickets staan helaas niet op onze juiste namen, dus even over en weer gepraat. Gelukkig het lukt om in te checken en wég zijn de rugzakken en wandelstokken. Na eerst een kop koffie met de wegbrengers te hebben gedronken, gaan we door de paspoortcontrole richting vliegtuig.
Op Atatürk Airport na visumbetaling (€ 15,-) nog even de adem inhouden, ja gelukkig de wandelstokken zijn allemaal gearriveerd. Het pinnen gaat mij niet zo goed af. 1e automaat reageert niet, waarschijnlijk te hoog bedrag(!) , de volgende gaat alles keurig alleen er komt geen geld. Nummer 3 brengt uitkomst voor ons vieren.
De metro is zo gevonden, rond het middaguur is het rustig en we kijken naar de stad Istanbul die voorbij glijdt. Bij het busstation ‘Otogar’ stappen we uit. Er komen meteen mannen naar ons toe met de vraag of we een taxi willen. Een ontkennend antwoord is niet voldoende, nee ze willen weten of wat we nodig hebben of waar dan de reis naar toe gaat. We worden meegenomen naar een kantoortje (er zijn zoveel busmaatschappijen!) en kopen kaartjes voor de bus naar Edirne over 1 ½ uur.
Genoeg tijd om thee te gaan drinken en water in te slaan. Temperatuur zo’n 32°C én er staat een wind dus zeer aangenaam. Aan het einde van de middag komen we na een prima verzorging van water, koekjes en koffie of thee aan in Edirne. Het busstation ligt hier, net als in andere Turkse steden net buiten de stad. We nemen een taxi naar hotel Efe in centrum van Edirne. In het hotel krijgen we allemaal ‘n kamer toegewezen (ongezellig, allemaal apart). Even rusten en aan het einde van de middag gaan we het stadje bekijken. De bazaar is net gesloten, de kramen zijn bedekt met kleden als we er langs lopen. Het centrum is wandelgebied, we lopen te slenteren, eten het plaatselijke gerecht, gefrituurde lever! Voor Tini haalt de eigenaar bij de buren een lekker gerecht. En hier drinken we onze eerste Ayran. Karnemelk met zout, erg lekker en goed voor de dorst.
Als we door het stadje lopen, bedenk ik me dat we misschien wel naar de brug kunnen gaan. We vragen de weg aan een fruitverkoper en krijgen de goede raad om met een dolmus naartoe te gaan. Inmiddels is het donker geworden en rijden we in een busje naar de buitenkant van de stad waar we over de brug uitstappen. Onderweg veel feesten (bruiloften) gezien. Geroezemoes klinkt overal. We genieten van het uitzicht over de brug, de gekleurde horizon over het water en lopen terug richting het hotel. Na 22.00 uur gaan we vermoeid maar voldaan slapen.